در مدت چهل روز بعد از رجعت ، عیسی بارها در
مکان های مختلف به شاگردان خود ظاهر شد و برای آنان توضیح داد که چرا لازم بود رنج
بکشد و جان بدهد.او همچنین دستور داد که شاگردانش به سرتاسر جهان رفته، این مژده
را به مردم برسانند که اگر عیسی را به عنوان نجات دهنده و خداوند خود بپذیرند، خدا
گناهان آنان را خواهد بخشید. او به پیروان خود فرمود که چند روزی در اورشلیم
بمانند تا روح القدس را بیابند و برای کاری که در پیش رو دارند مجهز شوند. آخر
الامر بعد این که به آنان وعده داد که خودش تا پایان جهان روحا همراه آنان خواهد
بود، وقتی به او نگاه میکردند به آسمان بالا برده شد. قبل از صعودش به آسمان او
هرگز جانشینی برای خود تعیین نفرمود و هرگز پیشگویی ننمود که پیغمبری بعد از او
خواهد آمد تا جای او را بگیرد.
شاگردان، وقتی استاد محبوبشان از نظر ناپدید شد
به گریه و زاری نپرداختند، زیرا میدانستند که او همیشه روحا با آنها خواهد بود و
طبق وعده ای که داده است یک روز به این جهان مراجعت خواهد فرمود. آنان با شادی
بسیار وقت خود را صرف دعا کردند و منتظر دریافت روح القدس بودند که عیسی وعده
فرموده بود که به زودی خواهد فرستاد. ده روز بعد از صعود عیسی به آسمان، در موقع
عید پنطیکاست یهودیان، وقتی در حدود صدوبیست نفر از شاگردان عیسی گرد هم جمع آمده
بودند؛ واقعه بسیار عجیبی روی داد. آنها صدایی شبیه صدای باد شنیدند ولی در واقع
صدای باد نبود. آنها دیدند که چیزی شبیه زبانه های شعله آتش برآنها نازل میشود ولی
در واقع آتش نبود. سپس آنها به زبان های مختلف بیگانه که قبلا هرگز نیاموخته بودند
سخن گفتند. انبوه جمعیت از سرزمین های مختلف به گرد شاگردان جمع آمدند و هر کس
پیغام خدا را به زبان مادری خود میشنید و همه از این واقعه متحیر شدند.
آنگاه پطرس برخواست و جماعت را مخاطب ساخته گفت
که عیسی وعده خود را درمورد عطای روح القدس انجام داده است. پطرس با قدر روح القدس
تشریح کرد که چرا لازم بود عیسی برای گناهکاران فدا شود و خدا چگونه او را از
مردگان برخیزانده است. او گفت که خودش و سایر رسولان شاهد زنده شدن عیسی از مردگان
بوده اند و مردم را تشویق کرد که توبه کنند و به عیسی مسیح ایمان آورند تا
گناهانشان آمرزیده شود. روح القدس موعظه پطرس را وسیله قرار داد تا قلوب این مردم
را دگرگون نماید به طوریکه در همان روز سه هزار نفر از این یهودیان ایمان آوردند و
به نشانه پاکی از گناهان به نام عیسی در آب تعمید گرفتند.
پس از این واقعه، رسولان و سایر شاگردان عیسی
برسانیدن مژده نجات در شهر اورشلیم و سایر شهرها ادامه دادند بطوریکه بسیاری ایمان
آوردند. بعدا حکام یهود، به طوریکه عیسی پیشگویی فرمود به ایمانداران آزار رساندند
و حتی بعضی از آنها را مقتول ساختند. در نتیجه بسیاری از پیروان عیسی از فلسطین
فرار کردند و هر جا میرفتند مژده عیسی را میرسانیدند به طوریکه بسیاری از یهودیان
به عیسی ایمان آوردند. بعدها خدا پطرس را هدایت فرمود که به خانه افسری که یهودی
نبود برود پیام نجات به او و خانواده اش برساند. تمام اعضای این خانواده ایمان
آوردند و تعمید گرفتند و روح القدس را یافتند. بدین طریق واضح گردید که خدا مایل
است همه بنی نوع بشر، یعنی هم یهودیان و هم امت ها (غیر یهودیان) نجات یابند.
یکی از پیشوایان یهود که سولس نام داشت از
مخالفین سرسخت پیروان عیسی بود و به دستگیری و محبوس ساختن و قتل آنها اشتغال
داشت. هنگامیکه عازم دمشق بود تا ایمانداران آنجا را دستگیر نماید، عیسی مسیح زنده
از آسمان بر او ظاهر شد و فرمود:"چرا بر من جفا میرسانی؟". سولس وقتی
مسیح زنده را دید به او ایمان آورد و مسیح هم او را یکی از رسولان خود ساخت. بعدا
به نام پولس معروف گردید و برای رسانیدن مژده نجات مسیح به یونانیها و رومیها بیش
از همه زحمت کشید. به علاوه پولس رسول سیزده نامه از نامه های عهد جدید نوشت.
